Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Η επιστροφή

Σχεδον δύο χρόνια πέρασαν από την τελευταία μου ανάρτηση.Και τώρα που απέστρεψα δεν είμαι σίγουρη για τη διάρκεια μου.
  Δύο είναι οι λόγοι της εξαφάνισης μου.Ο ένας έιναι ότι είχα ξεχάσει (λόγω αχρησίας)το κωδικό πρόσβασης γι'αυτό και πολλές φορές που ήθελα να γράψω κάποιο σχόλιο στα ιστολόγια που κατάφερνα να παρακολουθήσω δεν μπορούσα.Ο δεύτερος είναι η πολύωρη απασχόληση μου με την εγγονή μου.Τη κόρη της κόρης μου.Κτυπάω καθημερινά κάτι οκτάωρα που δεν τα έκανα όταν δούλευα.Είναι μια πολύ ευχάριστη απασχόληση αλλά δεν παύει να είναι κουραστική.Αλλιώς θα γεννούσαμε και σ'αυτή την ηλικία.Εκτός από το καθημερινό έχω και έκτακτα βραδινά και σταδύο εγγονάκια μου από το γυιο μου.Με άλλα λόγια η καθημερινότητα μου είναι μια παιδική χαρά.Εχω μάθει όλα τα παιδικά τραγουδάκια και ταιριάζω και δικά μου.Οπότε μετά από μια τέτοια κούραση το τελευταίο που σκέφτομαι είναι να γράψω στο blog μου.Θα μπορλω όμως να δίνω το παρόν μου στα σχόλια των άλλων ιστολογίων όταν τα διαβάζω και νοιώσω την ανάγκη να γράψω κάποιο σχόλιο.
  

4 σχόλια:

anagnostria είπε...

Πολύ ευχάριστη η επιστροφή σου Ξέρεις το σλόγκαν μου: Πάντα βρίσκουμε καιρό για ό,τι πραγματικά μας αρέσει.

eva είπε...

Δεν είναι θέμα χρόνου.Είναι αδυναμία οποιασδήποτε σκέψης ή πράξης.Είμαι τόσο εξουθενωμένη όταν επιστρέφω στο σπίτι(ίσως αδικαιολόγητα πολύ)που μόνο ότι είναι άμεσης ανάγκης και με μεγάλη προσπάθεια πραγματοποιείται.

anagnostria είπε...

Συμφωνώ. Ελπίζω σύντομα να λιγοστέψουν τα καθήκοντα και να βρίσκεις περισσότερο χρόνο

maxforeigner είπε...

Αντε, καλώς (επαν)ήρθες... Κι εγώ δεν γράφω πολύ συχνά... Προσπαθώ μόνο να μην ... εξαφανίζομαι. Όμως πλήρως κατανοτό να μην έχεις διάθεση και καθαρό μυαλό για μετά από τόσες ώρες "παιδικής χαράς"