Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ

Πάνε αρκετές μέρες που διάβασα το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ το τελευταίο βιβλίο της Λένας Μαντά।

Εχω διαβάσει όλα της τα βιβλία με πρώτο τη Θεανώ το οποίο με συγκλόνησε και το ίδιο άρεσε και σε όσους το πρότεινα।Θα έλεγα ,σύμφωνα με τα δικά μου αναγνωστικά γούστα ,ότι αμέσως μετά τη Θεανώ το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ είναι το καλύτερο।Ολα τα διάβασα με ενδιαφέρον και το καθένα μου άρεσε για διαφορετικούς λόγους।Ομως το τελευταίο είχε τελείως δια φορετικό ύφος από τα άλλα।

Ηπαρουσία ανθρώπων με τελείως αντίθετους χαρακτήρες που προσπαθούν να συνυπάρξουν, η ισχυρή και άδολη φιλία μεταξύ ανδρός και γυναικός,το πώς μια γυναίκα μπορεί να κατα στρέψει έναν άντρα και πώς ο έρωτας μπορεί να τυφλώσει κάποιον είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτό το μυθιστόρημα।Επίσης εντάσσει και τη σύγχρονη μάστιγα της νεολαίας (των κοριτσιών κυρίως) τη νευρική ανορεξία η οποία είναι μια πολύ ύπουλη ασθένεια και απαιτεί πολυ προσοχή από τους γονείς ώστε να αντιληφθούν εγκαίρως τα συμπτώματα και να ζητήσουν ιατρική βοήθεια।

Είναι ωραίο οι συγγραφείς μέσα από την πλοκή ενός μυθιστορήματος να περνάνε και κάποια μυνήματα όπως και η αγαπητή Γιόλα Παπαδοπούλου στο ΚΡΑΤΗΣΟΥ ΑΠ'ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ όπου αναφέρεται στη σπάνια ασθένεια του λύκου και είναι μια καλή ενημέρωση μέσα από την πλοκή του μυθιστορήματος το οποίο διάβασα μόλις εκδόθηκε και μου άρεσε πολύ.

3 σχόλια:

anagnostria είπε...

Καλωσόρισες και πάλι στα μπλογκ, αγαπητή Ευαγγελία. Ελπίζω να συνεχίσεις και να σε διαβάζουμε πιο συχνά.

Yiola Papadopoulou είπε...

Αγαπητή Εύα έχω επισκεφτεί αρκετές φορές το μπλοκ σου και μου αρέσουν τα θέματα που καταπιάνεσαι. Ή Λένα Μαντά μας έδωσε ένα μυθιστόρημα με προβληματισμούς της σύγχρονης κοινωνίας όπου οι ανθρώπινες σχέσεις αντικρούονται για να βγουν αλήθειες.
Σε ευχαριστώ που αναφέρθηκες και στο δικό μου.

eva είπε...

Αγαπητή Γιόλα ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια.Θα ήθελα να γράψω περισσότερα για το βιβλίο σου αλλά το είχα διαβάσει στη Κύπρο και θυμάμαι μόνο την ουσία ,οπότε πιστευώ ότι θα το αδικούσα.Το διάβασα απνευστί και ευχαρίστως θα το ξαναδιάβαζα.