ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ

Πάνε αρκετές μέρες που διάβασα το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ το τελευταίο βιβλίο της Λένας Μαντά।

Εχω διαβάσει όλα της τα βιβλία με πρώτο τη Θεανώ το οποίο με συγκλόνησε και το ίδιο άρεσε και σε όσους το πρότεινα।Θα έλεγα ,σύμφωνα με τα δικά μου αναγνωστικά γούστα ,ότι αμέσως μετά τη Θεανώ το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ είναι το καλύτερο।Ολα τα διάβασα με ενδιαφέρον και το καθένα μου άρεσε για διαφορετικούς λόγους।Ομως το τελευταίο είχε τελείως δια φορετικό ύφος από τα άλλα।

Ηπαρουσία ανθρώπων με τελείως αντίθετους χαρακτήρες που προσπαθούν να συνυπάρξουν, η ισχυρή και άδολη φιλία μεταξύ ανδρός και γυναικός,το πώς μια γυναίκα μπορεί να κατα στρέψει έναν άντρα και πώς ο έρωτας μπορεί να τυφλώσει κάποιον είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτό το μυθιστόρημα।Επίσης εντάσσει και τη σύγχρονη μάστιγα της νεολαίας (των κοριτσιών κυρίως) τη νευρική ανορεξία η οποία είναι μια πολύ ύπουλη ασθένεια και απαιτεί πολυ προσοχή από τους γονείς ώστε να αντιληφθούν εγκαίρως τα συμπτώματα και να ζητήσουν ιατρική βοήθεια।

Είναι ωραίο οι συγγραφείς μέσα από την πλοκή ενός μυθιστορήματος να περνάνε και κάποια μυνήματα όπως και η αγαπητή Γιόλα Παπαδοπούλου στο ΚΡΑΤΗΣΟΥ ΑΠ'ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ όπου αναφέρεται στη σπάνια ασθένεια του λύκου και είναι μια καλή ενημέρωση μέσα από την πλοκή του μυθιστορήματος το οποίο διάβασα μόλις εκδόθηκε και μου άρεσε πολύ.