Μόλις τελείωσα το "Της ζωής και της αγάπης "διάβασα το "Ερωτας σαν βροχή "της Μαντά.Είχα ήδη διαβάσει της ιδίας το "Θεανώ η λύκαινα της πόλης " και το " Η άλλη πλευρά του νομίσματος."Το διάβασα και αυτό σε γρήγορους ρυθμούς γιατί συνεχώς ανυπομονούσα για το τι θα γίνει στη συνέχεια.Είναι γεγονός ότι μου αρέσει ο τρόπος που περιγράφει είτε τοπία είτε συναισθήματα.Είναι γλαφυρή στις περιγραφές της χωρίς να γίνεται κουραστική .Προσωπικά "έβλεπα " τα μέρη που περιέγραφε σαν να ήμουν εκεί .Αρκετά απίθανη η σύμπτωση να βρεί την κόρη της ,που την έδωσε για υιοθεσία χωρίς να τη δεί και χωρίς να ξέρει το φύλο του παιδιόυ που γέννησε ,η πρωταγωνίστρια ,η Κλαίλια, αλλά η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια και το έχουμε δει αρκετές φορές στην εκπομπή "Φως στο τούνελ".Είναι ένα μυθιστόρημα με αρκετή δοση ρομαντισμού και επειδή είμαι αθεράπευτα ρομαντική και με συγκίνησε και μου άρεσε.
Αμέσως μετά διάβασα το "Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι ".Πέντε αδελφές πέντε διαφορετικές ζωές με πολλή ένταση ,πολύ πάθος , πολύ πόνο ,πολλή αγάπη και πολλά παθήματα που έγιναν μαθήματα ώστε να τις κάνει να ξαναγυρίσουν εκεί από όπου έφυγαν:στο σπίτι δίπλα στο ποτάμι.