Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

                   ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ
Κάθε φορά που εμφανίζομαι μετά από καιρό υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι θα γράφω συχνότερα αλλά κάθε φορά αθετώ την υπόσχεση μου.Αναρωτιέμαι γιατί.Θα μπορούσα να βρω χίλιους λόγους για να δικαιολογήσω την αποχή μου.Θα ήταν όμως "προφάσεις εν αμαρτίαις".Αν και δεν είμαι σίγουρη ,ο λόγος που δεν γράφω συχνά είναι γιατί φοβάμαι τις όποιες αρνητικές σκέψεις πιθανόν να κάνουν όσοι διαβάσουν τα γραφόμενα μου.Δηλαδή, δεν γράφω, γιατί ίσως κάποιοι σκεφτούν αρνητικά για μένα κάτι που αν δεν το εκφράσουν με σχόλια δεν θα το  μάθω ποτέ.Κι 'αυτό γιατί ποτέ δεν πίστεψα σε μένα και στις ικανότητες μου ή στις δυνατότητες μου.Και η απουσία μου από το μπλογκ είναι μόνο μία από τις συνέπειες της ανύπαρκτης αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης.Πιστεύω ότι όλη μου η ζωή ,μέχρι τώρα ,επηρεάστηκε ακριβώς από αυτή την εικόνα που είχα και έχω για μένα.
 Κάνοντας την αυτοκριτική μου διαπιστώνω ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι αλλά δυστυχώς η διαπίστωση μου αυτή δεν είναι αρκετή για να με κάνει να αλλάξω πορεία.Ισως να μη προλαβαίνω κιόλας.
  Εδοσα λοιπόν το παρόν μου .Ελπίζω να ξαναεμφανιστώ με περισσότερη αισιοδοξία.
  

3 σχόλια:

anagnostria είπε...

Τι να σου πω; Τα είπαμε τόσες φορές. Μη λαμβάνεις τόσο πολύ υπ' όψιν τη γνώμη των άλλων. Κάνε αυτό που σε ευχαριστεί χωρίς να σκέφτεσαι αν θα σε σχολιάσουν αρνητικά ή θετικά. Απλώς να είσαι ο εαυτός σου. Μπορείς;

eva είπε...

Δυστυχώς μια ολόκληρη ζωή έμαθα να βάζω σε δεύτερη μοιρα τα θέλω μου και να ικανοποιώ τα θέλω των άλλων τόσο που δεν ξέρω πια τι θέλω.

anagnostria είπε...

Προσπάθησε, ποτέ δεν είναι αργά.