Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΤΡΑΜ

Φεύγοντας από τη Κύπρο πριν από λίγες μέρες ,αγόρασα από το αεροδρόμιο για να έχω κάτι να διαβάσω στη διάρκεια της πτήσης το βιβλίο του Fabio Volo To κορίτσι του τραμ (εκδόσεις Λιβάνη).Δεν είχα υπ'όψιν το συγγραφέα αλλά με τράβηξε οτίτλος και το οπισθόφυλλο.
Ο Τζιάκομο, ένας τριανταπεντάρης Ιταλός,αντιμετωπίζει τις γυναίκες με ελαφρότηταγιατί καταπιεσμένος πολλά χρόνια από τη μητέρα του φοβάται τη δέσμευση και έτσι δεν κάνει σχέσεις με διάρκεια.
Μέχρι που συναντάει μια κοπέλα στο τραμ που του τρβάει τη προσοχή και από τη στιγμή εκείνη τη σκέφτεται συνέχεια και ανυπομονεί να τη ξαναδεί.Και τη βλέπει κάθε μέρα και παρακολουθεί κάθε της κίνηση και παρ'όλο που του αρέσει διστάζει να της μιλήσει .Ωσπου κάνει εκείνη το βήμα να τον καλέσει για καφέ μια μέρα πριν φύγει για Νέα Υόρκη.
Μη μπορώντας να τη βγάλει από το μυαλό του αποφασίζει να πάει να τη βρει .
Ζουν ονειρεμένες μέρες.Καθετί που κάνουν είναι μέρος ενός παιχνιδιού. Αρραβωνιάζονται στ ψέματα ,παντρεύονται στα ψέματα και ζουν μια σχεση με ημερομηνία λήξης. Αυτό τους κάνει να συμπεριφέρονται πιο ελέυθερα αλλά κυρίως ο Τζάκομο ανακαλύπτει πτυχές του εαυτού του που αγνοούσε.
Οι μέρες του στη Ν.Υόρκη τελειώνουν αλλά ενώ καταλαβαίνουν ότι η σχέση τους δεν είναι πια ένα παιχνίδι κανένας δεν τολμά να το παραδεχθεί.
Δίνουν ραντεβού να συνα ντηθούν μετά από τρεις μήνες στο Παρίσι.Και εκεί θα δείξει αν μπορούν να είναι μαζί.
Δεν είναι ένα απλό αισθηματικό μυθιστόρημα .Κάθε μέρα του Τζάκομο είναι γεμάτη σκέψεις και προβληματισμούς Παρουσιάζονται όμως με ανάλαφρο και ευχάριστο τρόπο.

3 σχόλια:

anagnostria είπε...

Ευαγγελία μου, γεια σου. "Το κορίτσι του τραμ" το είχα παρουσιάσει κι εγώ, ταυτόχρονα με ένα άλλο μυθιστόρημα, το "Τρία δωμάτια στο Μανχάτταν". Ίσως τότε όμως να μην είχες ακόμη το μπλογκ. Αν σ' ενδιαφέρει μπορείς να το δεις
εδώ

eva είπε...

Κίκα μου,γεια κιάπό μένα.Είδα την ανάρτηση σου και επιβεβαίωσα αυτό που σου έλεγα ότι υστερώ στη παρουσίαση ενός βιβλίουσε σχέση με σένα.Αλλά θα συνεχίσω έστω και με λιγότερη επιτυχία

anagnostria είπε...

Ευαγγελία μου, πάψε να κάνεις συγκρίσεις. Έχω μεγαλύτερη πείρα από σένα (είμαι άλλωστε μεγαλύτερη) έχω ταξιδέψει περισσότερο, έχω διαβάσει περισσότερα, η δουλειά μου άλλωστε το απαιτούσε. Αν κι εγώ σύγκρινα τον εαυτό μου με άλλους, δεν θα έγραφα τίποτε. Συνέχισε να γράφεις τις σκέψεις σου, έστω και μόνο για τον εαυτό σου, για να θυμάσαι διαβάσματα ή άλλες στιγμές της ζωής σου, χωρίς να σκέφτεσαι τι γράφουν οι άλλοι.